برای بسیاری از زنان، مو نمادی از زنانگی، هویت و اعتماد به نفس است. بنابراین، وضعیتی مانند آلوپسی فیبروزان فرونتال (FFA) میتواند از نظر عاطفی ویرانگر باشد. این اختلال ریزش موی اسکاردار به آرامی و به طور دائمی فولیکولهای مو را از بین میبرد و در نتیجه منجر به عقبنشینی خط مو یا آلوپسی نواریشکل میشود.
اگرچه علت دقیق این آلوپسی هنوز مورد بحث است، اما میدانیم که عمدتاً زنان سفیدپوست یائسه را تحت تأثیر قرار میدهد. با این حال، میتواند افراد با جنسیتها، سنین یا قومیتهای دیگر را نیز تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که برخی نظریهها به دخالت یک جزء خودایمنی یا استعداد ژنتیکی اشاره دارند، تظاهرات بالینی معمولاً متفاوت است.
بسیاری از زنان ابتدا متوجه نازک شدن تدریجی یا عقبنشینی در امتداد خط موی جلوی سر خود میشوند. با پیشرفت اختلال، خط مو به صورت خطی عقبنشینی میکند. نازک شدن یا از دست دادن ابروها نشانه دیگری است، به خصوص در قسمتهای بیرونی. در نهایت، نواحی آسیبدیده صاف، اسکاردار و فاقد فولیکول مو میشوند.
مسئله این است که هیچ درمان قطعی برای این نوع ریزش مو وجود ندارد. با این حال، تشخیص زودهنگام و مداخله برای مدیریت پیشرفت بیماری حیاتی است. خوشبختانه، گزینههای درمانی مختلفی مانند کورتیکواستروئید و درمانهای ترمیمی وجود دارد.
کاشت مو نیز یک گزینه عالی است، با این حال ممکن است کمی گرانتر باشد. آنها در توقف التهاب و حفظ فولیکولهای موی موجود نویدبخش هستند.