برای بسیاری از زنان، مو نشانه زنانگی، هویت و اعتماد به نفس است. بنابراین، وضعیتی مانند آلوپسی فیبروزان فرونتال (FFA) می‌تواند از نظر عاطفی ویرانگر باشد. این اختلال ریزش موی اسکاردهنده به آرامی و به طور دائم فولیکول‌های مو را از بین می‌برد و منجر به عقب‌نشینی خط مو یا آلوپسی نواری‌شکل می‌شود.
اگرچه علت دقیق این آلوپسی هنوز مورد بحث است، اما می‌دانیم که عمدتاً زنان سفیدپوست یائسه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال، می‌تواند افراد با جنسیت‌ها، سنین یا قومیت‌های دیگر را نیز تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که برخی نظریه‌ها به دخالت یک جزء خودایمنی یا استعداد ژنتیکی اشاره می‌کنند، تظاهرات بالینی معمولاً متفاوت است.
بسیاری از زنان ابتدا متوجه نازک شدن تدریجی یا عقب‌نشینی در امتداد خط موی جلویی خود می‌شوند. با پیشرفت اختلال، خط مو به صورت خطی عقب‌نشینی می‌کند. نازک شدن یا از دست دادن ابروها، به ویژه در قسمت‌های بیرونی، نشانه دیگری است. در نهایت، نواحی آسیب‌دیده صاف، اسکاردهنده و فاقد فولیکول مو می‌شوند.
مشکل این است که هیچ درمان قطعی برای این نوع ریزش مو وجود ندارد. با این حال، تشخیص زودهنگام و مداخله برای مدیریت پیشرفت بیماری حیاتی است. خوشبختانه، گزینه‌های درمانی مختلفی مانند کورتیکواستروئید و درمان‌های بازسازی‌کننده وجود دارد.
کاشت مو نیز یک گزینه عالی است، هرچند ممکن است کمی پرهزینه‌تر باشد. آنها در مهار التهاب و حفظ فولیکول‌های موی موجود امیدبخش هستند.
