جراحی کاشت مو پیشرفت چشمگیری داشته است و با بهبود فناوری، متخصصان هر روز روش‌های پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهند.

تاریخچه جراحی کاشت مو: سال‌های اولیه

۱ ژوئن ۲۰۱۶

درمان‌های ترمیم مو راه درازی را پیموده‌اند و با بهبود فناوری، متخصصان هر روز روش‌های پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهند. در این مجموعه، تاریخچه تکنیک‌های ترمیم مو را مرور خواهیم کرد تا نشان دهیم این جراحی‌ها چقدر پیشرفت کرده‌اند. 

ژاپن، دهه‌های ۳۰ و ۴۰
به گفته انجمن ریزش موی آمریکا، اولین جراحی کاشت مو در دهه ۱۹۳۰ در ژاپن انجام شد. یک متخصص پوست به نام دکتر شوجی اوکودا روشی را برای بازگرداندن مو به پوست سر قربانیان سوختگی ابداع کرد. در سال ۱۹۳۹، دکتر اوکودا این “تکنیک پانچ” پیشگامانه را رونمایی کرد که در آن بخش‌های گردی از پوست حاوی فولیکول‌های مو را استخراج کرده و آنها را در سوراخ‌های کوچکتر روی ناحیه زخم‌خورده پوست سر کاشت. هنگامی که این پیوندها بهبود یافتند، پوست کاشته شده موهای جدیدی را روی پوست سر رشد داد. اگرچه نتایج به اندازه تکنیک‌های مدرن طبیعی نبود، اما این واقعاً انقلابی بود و اوکودا اغلب به عنوان قهرمان گمنام ترمیم مو شناخته می‌شود. 

در سال ۱۹۴۳، یک متخصص پوست ژاپنی دیگر، دکتر هاجیمه تامورا، روشی مشابه اما اصلاح‌شده‌تر را ابداع کرد که در آن از پیوندهای کوچکتر با تنها یک تا سه فولیکول مو استفاده می‌کرد. اگرچه این روش‌ها پیشگامانه بودند، اما سال‌ها طول کشید تا به ایالات متحده راه پیدا کنند. 

“موهای گرفته شده از پشت و کناره‌های پوست سر در برابر طاسی مقاوم‌تر بودند.”

ایالات متحده، دهه‌های ۵۰ و ۶۰
یک متخصص پوست نیویورکی به نام دکتر نورمن اورنترایخ، اولین جراحی شناخته شده کاشت مو را در ایالات متحده در سال ۱۹۵۲، بر روی بیماری که از طاسی با الگوی مردانه رنج می‌برد، انجام داد. در چندین بار اول که دکتر اورنترایخ یافته‌های خود را منتشر کرد، جامعه پزشکی آنها را به دلیل عدم باور رد کرد.

با وجود این انتقادات از سوی همکاران علمی‌اش، در سال ۱۹۵۹ اورنترایخ توانست سرانجام یافته‌های خود را منتشر کند و آنها درمان‌های ترمیم مو را آنگونه که امروز می‌شناسیم، متحول کردند. او کشف کرده بود که موهای گرفته شده از پشت و کناره‌های پوست سر در برابر روند طاسی مقاوم‌تر هستند و آنها را به اهداکنندگان برتر در یک روش کاشت مو تبدیل می‌کند. این موها حتی پس از پیوند به سایر قسمت‌های پوست سر، به طور عادی به رشد خود ادامه می‌دهند. اورنترایخ با توصیف یافته‌های خود، عبارت “غلبه اهداکننده” را ابداع کرد. 

با وجود این کشف هیجان‌انگیز، این روش‌های اولیه ترمیم مو نتایج متفاوتی را نشان دادند. در حالی که پزشکان توانستند موهای اهداکننده را در نواحی طاس رشد دهند، نمی‌توانستند تضمین کنند که نتایج شبیه موهای طبیعی خواهد بود. این نتیجه پیوندهایی بود که با استانداردهای امروزی بزرگ محسوب می‌شدند. در حالی که نتایج کاشت مو در چند دهه کوتاه راه درازی را پیموده بود، اما هنوز با موهای طبیعی و فوق‌العاده‌ای که جراحی‌های مدرن امروزی تولید می‌کنند، فاصله زیادی داشت. 

در ادامه به پیشرفت‌های نوین در زمینه کاشت مو خواهیم پرداخت. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمان‌های کاشت مو در لانگ آیلند، از مرکز ترمیم موی ماروتا دیدن کنید.