درک ریزش موی مرتبط با خودایمنی و…

در اختلالات خودایمنی، سیستم ایمنی به اشتباه سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن را برای تخریب هدف قرار می‌دهد….

در اختلالات خودایمنی، سیستم ایمنی به اشتباه سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن را برای تخریب هدف قرار می‌دهد. سیستم ایمنی که به طور معمول برای دفاع از بدن در برابر مهاجمانی مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها عمل می‌کند، ممکن است گهگاه سلول‌های طبیعی را بیگانه تشخیص دهد. پوست، مفاصل و سیستم عصبی تنها تعداد کمی از اندام‌ها و سیستم‌های بدن هستند که بیماری‌های خودایمنی می‌توانند بر آن‌ها تأثیر بگذارند.
ریزش مو یکی از علائم کمتر شناخته شده اختلالات خودایمنی است. ریزش مو می‌تواند ناشی از بسیاری از بیماری‌های خودایمنی از جمله لوپوس، تیروئیدیت هاشیموتو و آلوپسی آره‌آتا باشد. در این وبلاگ، ریزش موی مرتبط با خودایمنی را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد، از جمله شرایط رایجی که به آن کمک می‌کنند، نحوه وقوع آن و درمان‌های احتمالی.

بیماری‌های خودایمنی رایج که باعث ریزش مو می‌شوند

یک بیماری خودایمنی یکی از شایع‌ترین علل ریزش مو است، به خصوص زمانی که قبل از ۵۰ سالگی شروع می‌شود. ریزش مو یکی از شناخته‌شده‌ترین عوارض جانبی این اختلالات، همراه با سایر علائم است. در اینجا برخی از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی که منجر به ریزش مو می‌شوند، آورده شده‌اند.

1. آلوپسی آره‌آتا

یک بیماری خودایمنی که به عنوان آلوپسی آره‌آتا شناخته می‌شود، به فولیکول‌های مو آسیب می‌رساند و باعث ایجاد لکه‌های کوچک و دایره‌ای شکل طاسی روی پوست سر می‌شود. علاوه بر این، می‌تواند بر ریش و ابروها نیز تأثیر بگذارد. آلوپسی توتالیس یا آلوپسی یونیورسالیس، که اشکال شدید این بیماری هستند، می‌توانند منجر به ریزش کامل مو در سر یا کل بدن شوند.

2. لوپوس

بیماری خودایمنی لوپوس ممکن است بر پوست، مفاصل، کلیه‌ها، رگ‌های خونی و سایر اجزای بدن تأثیر بگذارد. بیماران لوپوس اغلب دچار ریزش مو می‌شوند که می‌تواند به صورت لکه‌ای یا گسترده‌تر باشد. علاوه بر این، موهای نازک، ضعیف و شکننده نیز ممکن است.

3. تیروئیدیت مزمن هاشیموتو

یک بیماری خودایمنی که به عنوان تیروئیدیت هاشیموتو شناخته می‌شود، به غده تیروئید آسیب می‌رساند و آن را ملتهب می‌کند. این اختلال اغلب به صورت ریزش موی پراکنده یا لکه‌ای ظاهر می‌شود. خستگی، افزایش وزن و حساسیت به سرما از دیگر علائم تیروئیدیت هاشیموتو هستند.

4. بیماری گریوز

این یکی دیگر از شرایطی است که به دلیل تیروئید باعث ریزش مو می‌شود. در بیماری گریوز، آنتی‌بادی‌ها به سطح سلول‌های تیروئید متصل می‌شوند و آن‌ها را به تولید بیش از حد هورمون‌های تیروئید تشویق می‌کنند و باعث پرکاری تیروئید، ریزش مو یا تیروئید بیش فعال می‌شوند. همچنین ممکن است بر محل تولید موهای جدید در بدن و پوست سر تأثیر بگذارد. می‌توانید بیماری گریوز را با داروهای ضد تیروئید مانند پروپیل تیواوراسیل و متی‌مازول که از تولید هورمون تیروئید جلوگیری می‌کنند، درمان کنید.
شما همیشه باید با یک متخصص مو مشورت کنید و به آنها اجازه دهید وضعیت را تجزیه و تحلیل کرده و بهترین روش درمانی را پیشنهاد دهند.

چگونه بیماری‌های خودایمنی منجر به ریزش مو می‌شوند؟

در اختلالات خودایمنی، سیستم ایمنی سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن را برای تخریب هدف قرار می‌دهد. فولیکول‌های مو به طور معمول سه مرحله را طی می‌کنند: رشد، استراحت و ریزش. اما در ریزش موی خودایمنی، سیستم ایمنی به فولیکول‌های مو آسیب می‌رساند و باعث ریزش موی زودرس می‌شود.

1. در مورد مکانیسم‌های دقیق ریزش موی مرتبط با خودایمنی عدم قطعیت وجود دارد. سلول‌های T فعال شده و با حمله به فولیکول‌های مو و تداخل در چرخه طبیعی رشد مو، به بافت‌های سالم بدن آسیب می‌رسانند.
2. به گفته محققان، ریزش موی مرتبط با خودایمنی ممکن است ناشی از علل ژنتیکی و محیطی باشد. بر اساس برخی مطالعات، ژن‌های خاصی ممکن است احتمال ابتلا به اختلالات خودایمنی، از جمله آنهایی که بر رشد مو تأثیر می‌گذارند، را افزایش دهند. عوامل محیطی مانند استرس، عفونت‌ها و تغییرات هورمونی نیز ممکن است ریزش موی مرتبط با خودایمنی را تحریک یا بدتر کنند.
3. تیروئیدیت هاشیموتو یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند منجر به ریزش مو شود. سیستم ایمنی در آلوپسی آره‌آتا فولیکول‌های مو را از بین می‌برد و در نتیجه ریزش مو به صورت لکه‌های کوچک و دایره‌ای روی پوست سر ایجاد می‌شود. ریزش مو یک علامت شایع لوپوس است، یک بیماری خودایمنی که غده تیروئید را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
4. همه موارد ریزش مو ناشی از بیماری‌های خودایمنی نیستند و به یاد داشته باشید که این نکته بسیار مهم است. سن، ژنتیک، تغییرات هورمونی و برخی داروها از عوامل دیگری هستند که ممکن است باعث ریزش مو شوند. اگر علت ریزش مو با معاینه جامع توسط پزشک متخصص مو مشخص شود، می‌توان بهترین راه حل را تعیین کرد.

گزینه‌های درمانی برای ریزش موی مرتبط با خودایمنی



اگرچه هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای ریزش موی مرتبط با خودایمنی وجود ندارد، اما برخی رویکردها می‌توانند به کنترل علائم و تحریک رشد مجدد مو کمک کنند. بیماری خودایمنی زمینه‌ای و میزان ریزش مو، روش درمان را تعیین می‌کنند.

1. کاشت مو

کاشت مو برای بیماران با ریزش موی شدید رایج است، جایی که فولیکول‌های مو از ناحیه اهداکننده سر استخراج شده و به نواحی طاس یا کم‌پشت پیوند زده می‌شوند.
با این حال، در مورد یک بیماری خودایمنی، بدن در حال حاضر در مرحله آسیب‌پذیری قرار دارد، بنابراین انتخاب کاشت مو به یک واقعیت دور از دسترس و مسیری تبدیل می‌شود که نباید بدون راهنمایی پزشکی در آن قدم گذاشت. کاشت مو برای موارد بیماری خودایمنی باید فقط با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی بررسی شود، زیرا مشخص نیست که این درمان چه واکنشی را می‌تواند تحریک کند.

2. اکستنشن مو

اکستنشن مو یک تکنیک غیرجراحی برای بلند کردن و افزایش حجم مو است. آنها در رنگ‌ها و بافت‌های مختلف موجود هستند و می‌توانند از موی طبیعی یا مصنوعی ساخته شوند. آنها فقط راه‌حل‌های کوتاه‌مدت هستند که نیاز به مراقبت دارند و در نهایت باید تعویض شوند.

3. لیزر درمانی

در لیزر درمانی از نور لیزر سطح پایین برای تحریک رشد مجدد مو استفاده می‌شود. می‌توانید از یک دستگاه لیزر قابل حمل برای درمان در خانه استفاده کنید، یا یک لیزر قوی‌تر را می‌توان در محیط بیمارستان به کار برد. این یک روش غیرتهاجمی با عوارض جانبی شناخته شده کمی است. قبل از شروع درمان، باید در مورد لیزر درمانی با یک متخصص پزشکی صحبت کنید.

چه زمانی باید به پزشک متخصص مو مراجعه کنم؟

اگر دچار ریزش مو هستید، مراجعه به یک پزشک متخصص مو که بر روی ریزش مو تمرکز دارد، بسیار مهم است. آنها می‌توانند به طور جامع علت اصلی ریزش موی شما را ارزیابی و شناسایی کنند. اگر یک بیماری خودایمنی تشخیص داده شود، به شما توصیه می‌کنیم که درمان ریزش مو را از پزشکی که در این شرایط تخصص دارد، پیگیری کنید.
اگر یک اختلال خودایمنی دارید که باعث ریزش مو می‌شود، همکاری نزدیک با تیم پزشکی شما به شما کمک می‌کند تا علائم خود را مدیریت کرده و از ریزش موی بیشتر جلوگیری کنید. آنها می‌توانند شما را با بهترین روش درمانی برای شرایط شما راهنمایی کرده و پیشرفت شما را پیگیری کنند.

نتیجه‌گیری

در نتیجه، ریزش مو ناشی از بیماری‌های خودایمنی می‌تواند نشانه نگران‌کننده‌ای از بسیاری از اختلالات خودایمنی باشد. با این حال، جایگزین‌های درمانی وجود دارند که می‌توانند ضمن مدیریت علائم، به بازسازی مو کمک کنند. اگر متوجه ریزش مو شدید، باید برای تشخیص و درمان صحیح به پزشک مو در کلینیک موی AHS مراجعه کنید. AHS با ارائه درمان‌های عالی مو و مشاوره‌ها، بهترین روش درمانی و نتایج مطلوب را ارائه می‌دهد. نوبت بگیرید در کلینیک موی محلی AHS برای دستیابی به موهای دلخواه خود.