مقاله در تلگراف: درمانهای جدید طاسی
آیا شاهد طلوعی جدید برای درمانهای طاسی هستیم؟
دانشمندان در حال آزمایش روشهای جدیدی برای کاشت مو هستند که میتواند کارآمدتر و کمتر تهاجمیتر از روشهای فعلی باشد.
انقلابی
در کلینیک علوم مو (Hair Science Clinic)، یکی از کلینیکهای پیشرو در زمینه کاشت مو در جهان با مرکزی در لندن و همچنین چندین مکان دیگر در سراسر جهان، دکتر کوئن گو، بنیانگذار این کلینیک، در طول سال گذشته شاهد افزایش ناگهانی تقاضا بوده است.
دکتر گو میگوید: “با تمام قرنطینهها، برخی افراد پول زیادی پسانداز کردهاند و اکنون آن را صرف باارزشترین دارایی خود میکنند: خودشان. و به خصوص ظاهرشان!” او میافزاید: “میتوانم بگویم تقاضای فعلی سه یا چهار برابر بیشتر از قبل از کووید است.”
ما پیوند سلولهای بنیادی مو را اختراع کردیم
اما این افزایش تقاضا برای درمانهای ریزش مو، ایدههای جدیدی را نیز پرورش میدهد. دکتر گو با پیشگامی در تکنیکی که از نظر پزشکی “استخراج واحد فولیکولی طولی جزئی” نامیده میشود و بیشتر به عنوان “پیوند سلولهای بنیادی مو” ثبت اختراع شده است، به عنوان یک نوآور برجسته در دنیای کاشت مو شهرت پیدا کرده است.
FUT و FUE منسوخ شدهاند
بیشتر پیوندها، فولیکولهای کامل مو را از “نواحی اهداکننده” در پشت و کنارههای پوست سر برمیدارند و آنها را به نواحی طاس منتقل میکنند، اما عیب اصلی این روش این است که خطر زخم شدن را به همراه دارد و همچنین نواحی اهداکننده را نسبتاً کمپشت میکند.
روش دکتر گو تلاش میکند با استفاده تنها از بخشهایی از فولیکول، از این مشکلات جلوگیری کند. این روش با تحریک سلولهای بنیادی درون آن قطعه کوچک بافت برای تولید موهای جدید عمل میکند. در حال حاضر، این روش دو تار مو را از یک قطعه کوچک از فولیکول تولید میکند، اما او اکنون در حال توسعه یک تکنیک جداگانه است که به طور بالقوه میتواند ده تار مو تولید کند.
این میتواند پیوند مو را نه تنها برای مردان، بلکه برای زنانی که از طاسی با الگوی زنانه رنج میبرند، بسیار عملیتر کند. طبق آمار NHS، تخمین زده میشود 8 میلیون زن در بریتانیا از نوعی ریزش مو رنج میبرند.
درمانهای آینده
گو میگوید: “در حال حاضر یک درمان معمول شامل گرفتن پیوند از 1400 فولیکول مو است که به معنای 3000 تار موی جدید است.” او میافزاید: “آیا میتوانید تصور کنید که اگر بتوانیم از همان پیوندها برای تولید 10000 تار مو استفاده کنیم، چه چیزی میتوانیم به دست آوریم؟ این بسیار مهم است، زیرا در حال حاضر مانع بزرگ در پیوند مو برای زنان، ایجاد تراکم کافی است.”
گو به تازگی مجوز آزمایش این تکنیک را در بیماران زن در مطالعات تحقیقاتی به دست آورده است. اگر همه چیز خوب پیش برود، او امیدوار است که بتوان این روش را به عنوان یک درمان در چهار تا پنج سال آینده ارائه داد.
کشت سلولهای فولیکول مو
کار گو به یکی از تعداد محدودی از پروژههای تحقیقاتی پیشرفته جدید تعلق دارد که در حال انجام هستند و تلاش میکنند درمانهای ریزش مو را به سطح بعدی برسانند. در ژاپن، موسسه تحقیقاتی ریکِن یکی از برنامههای بالینی پیشرو در جهان را برای توسعه درمانهای مبتنی بر سلولهای بنیادی برای طاسی با الگوی مردانه و زنانه دارد، و اوایل سال جاری، دانشمندان آنها به یک پیشرفت تحقیقاتی کلیدی دست یافتند.
آنها با استفاده از سلولهای بنیادی، راهی برای تکثیر 100 برابری سلولهای فولیکول موی انسان در آزمایشگاه پیدا کردند، پیشرفتی که در مجله Scientific Reports منتشر شد. در آینده، این میتواند دانشمندان را قادر سازد تا مو را از نواحی اهداکننده پوست سر استخراج کرده و از آن برای رشد یک سر کامل موی جدید در یک ظرف استفاده کنند، که سپس به بیمار پیوند زده خواهد شد.
محدودیت
این میتواند به جراحان اجازه دهد تا بیمارانی را که تقریباً کاملاً طاس هستند، درمان کنند. تاکاشی تسوجی، دانشمندی که رهبری این پروژه را بر عهده دارد، میگوید: “در حال حاضر محدودیتی در اندازه ناحیهای که میتوان درمان کرد وجود دارد.” او میافزاید: “پتانسیل گرفتن 100 فولیکول مو و تکثیر آنها برای تولید 10000 فولیکول مو با فناوری ما به این معنی خواهد بود که حتی بیماران مبتلا به آلوپسی گسترده نیز هرگز دوباره طاسی با الگو را تجربه نخواهند کرد.”
آزمایش بالینی
با این حال، تاکنون این کار فقط در پتری دیش و روی موشها انجام شده است. تسوجی اکنون به دنبال انجام فرآیند بسیار پیچیدهتر اجرای درمان در یک کارآزمایی بالینی است، فرآیندی پرهزینه که نیاز به تأمین 500 میلیون ین (تقریباً 3.2 میلیون پوند) بودجه دارد. تسوجی به سرمایهگذاری جمعی (crowdfunding) روی آورده تا سعی کند پول را از مردم جمعآوری کند، و همچنین از سرمایهگذاران و استارتآپهای سراسر جهان درخواست کمک کرده است.
او میگوید: “ما با یک شرکت استارتآپ کار میکردیم، اما بخشی به دلیل همهگیری کووید-19، کسبوکار آنها متوقف شد و کار ما را درست قبل از ورود به مرحله تحقیقات بالینی به حالت تعلیق درآورد.” او اضافه میکند: “به محض اینکه بتوانیم بودجه را تأمین کنیم، یک مطالعه بالینی میتواند ظرف چند ماه آغاز شود. سپس به یک سال دیگر برای بررسی و آشکارسازی اثربخشی این فناوری نیاز خواهیم داشت. اگر اثربخشی تأیید شود، انتظار داریم که یک برنامه بالینی با پرداخت هزینه برای شرکت در ژاپن ظرف دو سال آغاز شود.”
درمانهای تزریقی
یکی از جایگزینهای کاشت مو که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است، درمان پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) است، یک فرآیند درمانی سهمرحلهای که در آن خون بیمار گرفته میشود، سپس غلظتهای پلاکت ابتدا استخراج شده و سپس دوباره به پوست سر تزریق میشوند.
ایده این است که پلاکتها – جزئی از خون که ترمیم بافت را تقویت میکند – میتوانند به بازگرداندن رشد طبیعی مو کمک کنند. تعدادی از مطالعات نشان دادهاند که PRP میتواند ریزش مو را کاهش دهد، و همچنین قطر و تراکم موها را افزایش دهد.
راه حل بلندمدت
با این حال، این یک درمان قطعی نیست و تزریقات نگهدارنده معمولاً هر سه تا شش ماه یک بار توصیه میشود که میتواند آن را به یک راهحل بلندمدت گرانقیمت تبدیل کند. عوارض جانبی، از سردرد گرفته تا حساسیت پوست سر، نیز گزارش شده است.
در عوض، چنگ در حال بررسی یک درمان تزریقی بالقوه دیگر با استفاده از اگزوزومها است، کیسههای کوچک و پر از مایع که توسط تمام سلولها، از جمله سلولهای مو، ترشح میشوند. اگزوزومها پیامهایی را به فولیکولهای مو منتقل میکنند، به شکل مولکولهای کوچکی به نام میکروRNA که بیان ژن را تنظیم میکنند، و به آنها دستور میدهند تا رشد طبیعی خود را از سر بگیرند.
میکروRNA مهم
در طول سال گذشته، او یک میکروRNA را شناسایی کرده است که نقش مهمی در تنظیم یک مسیر خاص درگیر در بازسازی فولیکول ایفا میکند. چنگ میگوید: “یکی از موارد رایج در بیماران مبتلا به ریزش مو این است که ریزمحیط در فولیکولهای مو بسیار التهابی است.” او میافزاید: “جریان خون و سیگنالدهی طبیعی مختل میشود، بنابراین فولیکولها به طور عادی عمل نمیکنند.”
ایده چنگ این است که اگزوزومها را از سلولهای فولیکولهای موی سالم، که حاوی این میکروRNA هستند، گرفته و آنها را به نواحی آسیبدیده پوست سر تزریق کند. او میگوید: “ما از اگزوزومها از سلولهایی استفاده میکنیم که حامل اطلاعات التهاب سالم و رشد مو هستند.” او اضافه میکند: “و هنگامی که این اگزوزومها تزریق میشوند، پیامهایی را به سلولهای خفته میفرستند تا در واقع رشد مجدد مو را تقویت کنند.”
آزمایشات
تاکنون چنگ این رویکرد را روی موشها آزمایش کرده و دریافته است که میتواند شش تا هفت برابر افزایش در رشد مو را در مقایسه با داروهای سنتی ریزش مو مانند ماینوکسیدیل به دست آورد. او اکنون در حال انجام آزمایشاتی است تا ببیند آیا میتوان نتایج مشابهی را در سلولهای موی انسان در آزمایشگاه به دست آورد یا خیر.
او میگوید: “ما با احتیاط خوشبین هستیم که بتوانیم این را در پنج سال آینده به کلینیک بیاوریم.” او اضافه میکند: “اگر آزمایشات آزمایشگاهی موفقیتآمیز باشند، احتمالاً با یکی از دانشکدههای پوست یا پزشکی زیبایی برای انجام یک کارآزمایی بالینی همکاری خواهیم کرد. ما همچنین فعالانه با چند شرکت سرمایهگذاری خطرپذیر که به این فناوری علاقه دارند و معتقدند که آینده خوبی دارد، صحبت میکنیم.”