آلوپسی اسکاردهنده

آلوپسی اسکار دهنده که اغلب به آن آلوپسی سیکاتریسیل گفته می‌شود، یک بیماری التهابی است که باعث ریزش مو می‌شود. در نتیجه مرگ غیرقابل برگشت فولیکول‌های مو، باعث ایجاد لکه‌های طاسی روی پوست سر می‌شود. سلول‌های اساسی اطراف و درون مو آسیب دیده یا از بین می‌روند، و بافت فیبروز جایگزین آن‌ها می‌شود.

دکتر آریکا بانسال

۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲

آلوپسی اسکار دهنده که اغلب به آن آلوپسی سیکاتریسیال نیز گفته می‌شود، یک بیماری التهابی است که باعث ریزش مو می‌شود. در نتیجه مرگ برگشت‌ناپذیر فولیکول‌های مو، باعث ایجاد لکه‌های طاسی روی پوست سر می‌شود. سلول‌های اساسی اطراف و داخل مو آسیب دیده یا از بین می‌روند و بافت فیبروز جایگزین آن‌ها می‌شود. مو پس از آسیب دیدن نمی‌تواند دوباره رشد کند. اغلب، آلوپسی غیر اسکار دهنده قبل از تبدیل شدن به آلوپسی اسکار دهنده، به طاسی دائمی یا غیرقابل ترمیم تبدیل می‌شود.

هر فرد سالم دیگری می‌تواند به آلوپسی اسکار دهنده مبتلا شود. این بیماری عفونی نیست و ممکن است همیشه ارتباط ارثی وجود نداشته باشد. برخی از انواع آن در زنان بیشتر از مردان مشاهده می‌شود. آلوپسی اسکار دهنده معروف به سودوپلاد عمدتاً زنان بالغ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آلوپسی اسکار دهنده به طور کلی کودکان را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد، اگرچه برخی از انواع تخصصی آن می‌توانند مردان جوان را تحت تأثیر قرار دهند.

علل آلوپسی

اگرچه علل دقیق طاسی اسکار دهنده هنوز مشخص نیست، به نظر می‌رسد التهاب عامل اصلی باشد. اکثر آلوپسی‌های اسکار دهنده ناشی از آسیب برگشت‌ناپذیر فولیکول موی ناشی از التهاب و رسوب کلاژن است که به مرور زمان اتفاق می‌افتد و معمولاً با از دست دادن غدد چربی همراه هستند.

علائم آلوپسی سیکاتریسیال

در ادامه چند مورد از علائم رایج آلوپسی اسکار دهنده آورده شده است:

• سوزش پوست سر
• خارش
• ترشح چرک از پوست سر
• لکه‌های پوسته پوسته و خشن
• تشکیل تاول
• درد
• پوسته پوسته شدن

طبقه‌بندی آلوپسی سیکاتریسیال

• اولیه: این نوع آلوپسی زمانی رخ می‌دهد که مو به طور برگشت‌ناپذیری آسیب دیده و با بافت فیبروز جایگزین شود. هدف اصلی آسیب در آلوپسی اسکار دهنده اولیه، فولیکول مو است که بیماری از آنجا شروع می‌شود. از آنجا که سلول‌های پوستی در برجستگی ریشه مو کاملاً از بین رفته‌اند، مو نمی‌تواند بازسازی شود. سلول‌های التهابی مانند لنفوسیت‌ها، نوتروفیل‌ها یا ترکیبی از آن‌ها عمدتاً به فولیکول مو حمله می‌کنند. آلوپسی اسکار دهنده اولیه بسته به نوع سلول‌هایی که باعث التهاب می‌شوند، به آلوپسی لنفوسیتی، نوتروفیلی یا مختلط طبقه‌بندی می‌شود.

فولیکولیت دکالوانس و سلولیت دیسکتینگ مو نمونه‌هایی از آلوپسی سیکاتریسیال نوتروفیلی هستند. هر دو اختلال معمولاً در نوجوانان یا مردان جوان مشاهده می‌شوند.

لوپوس اریتماتوز جلدی مزمن، لیکن پلان پیلاریس (لیکن پلان فولیکولاریس)، آکنه کلوئیدالیس نوکای، آلوپسی فیبروزان فرونتال، سودوپلاد بروک و آلوپسی سیکاتریسیال سانترال سانترفیوژال، همگی از انواع آلوپسی لنفوسیتی هستند.

• ثانویه: این نوع آلوپسی نیز اسکارهای دائمی بر جای می‌گذارد. اما آسیب ثانویه به فولیکول‌های مو در نتیجه التهاب یا آسیب پوستی رخ می‌دهد که متعاقباً رشته‌های مو را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هنگامی که فولیکول‌ها در نتیجه سوختگی، سرطان، تروما یا پرتودرمانی از بین می‌روند، این نوع طاسی ایجاد می‌شود.
• رشدی/ارثی: عدم تعادل هورمونی، ژنتیک یا روند طبیعی پیری از دلایل این آلوپسی هستند.

درمان آلوپسی سیکاتریسیال:

امروزه درمان این نوع طاسی. درست مانند یک کاشت موی معمولی، کاشت مو در این ناحیه نیز امکان‌پذیر است. اما قبل از اقدام به کاشت کامل، جراح باید یک جراحی آزمایشی انجام دهد. تنها ۱۰۰-۲۰۰ گرافت باید در ناحیه کاشته شوند و سپس نتایج باید حداقل به مدت ۶-۸ ماه مشاهده شوند. سپس، اگر موهای کاشته شده.